panorama

De macht van het archief

 2017okt04 MaartjeOp 4 oktober 2017 was er in het auditorium van het Nationaal Archief een lezing door mevrouw Maartje van de Kamp met als titel

De Macht van het archief (of: De kunst van het weglaten).

Maartje is werkzaam bij het Nationaal Archief in Nederland als Adviseur Openbaarheid en was tijdelijk op Curaçao in verband met de Archiefschool. Zij nam de toehoorders mee door de colleges die zij gaf aan de studenten van de Bachelor in Archive Studies.

 


 

Erfrecht naar Curaçaos recht


Op 21 september werd er door het Bestuur van de Vrienden in de bovenzaal van het Nationaal Archief een lezing georganiseerd, waarbij notaris Kleinmoedig sprak over Erfrecht naar Curaçaos recht.

erfrecht-2017Mr. Johnny R.E. Kleinmoedig is notaris op Curaçao en is sinds het jaar 1987 werkzaam in het Notariaat, eerst als kandidaat-notaris en met ingang van het jaar 2000 als zelfstandig gevestigd notaris.

De spreker ging in op de situatie zoals die aan het eind van de negentiende eeuw was, welke rechten men toen wel of juist niet had en welke wetten er sedertdien zijn veranderd. De laatste wetsverandering vond in 2012 plaats, zodat nu de langstlevende partner in een huwelijk beter is beschermd en levenslang vruchtgebruik behoudt. Met betrekking tot kinderen en kleinkinderen deelde hij mede dat in de nieuwe wet de legitieme portie afgeschaft is. Het nieuwe erfrecht kent geen legitieme portie meer toe aan kinderen, ouders en echtgenoten.

Bij een erfenis is er sprake van verdeling van zaken als huis en grond, maar ook van schulden en bezittingen. Het tijdig opstellen van een testament kan problemen bij de verdeling van een erfenis voorkomen. Hierin kunnen ook legaten en andere bepalingen worden opgenomen.

Personen tot in de zesde graad kunnen recht hebben op (een deel) van de erfenis. Bij een situatie waarbij de overledene gehuwd was kan dit vaak eenvoudig worden vastgesteld, maar complicerende factoren als het niet gehuwd zijn, buitenechtelijke relaties en kinderen daaruit, treden vaak op.

Als voorbeeld werd de verdeling van de plantage Gato aangehaald, die ruim twee eeuwen na het overlijden in 1812 van de weduwe Rasveld nog steeds niet is opgelost en waarin de Rechtbank is verzocht om een bindende uitspraak te doen.

Ook kwam het gebruik van en/of-rekeningen bij de bank ter sprake en de opstelling die de bank daarin neemt.

Nadat de notaris alles heeft gecontroleerd en juist bevonden stelt hij een verklaring van erfrecht op. Over het in Nederland gangbare "Levens-testament": in onze wetgeving is dit géén testament, het wordt ook niet in het testamentenregister ingeschreven, maar een volmacht die onder de notaris blijft.

Tijdens en na de lezing was er veel interactie met de aanwezigen, die vragen stelden, waarbij persoonlijke voorbeelden werden aangehaald.

Voorzitter Erwin Gibbes en lid Josette Vos overhandigden na afloop een boekenpakket aan de spreker. Zoals gebruikelijk werd er onder het genot van een drankje op de galerij nagepraat.


 

Lezing door Jeannette van Ditzhuijzen


Op woensdag 7 juni 2017 besprak Jeannette van Ditzhuijzen op uitnodiging van de Vrienden van het Archief haar nieuwste boek De Willemstad – Het dagelijks leven in negentiende-eeuws Punda in een tot de laatste plaats gevuld auditorium van het Nationale Archief.

2017 De WillemstadNa een kort welkomstwoord door bestuurslid Josette Vos, waarin zij onder andere eraan herinnerde dat het op twee dagen na vier jaar geleden is dat Els Langenfeld overleed, begon Jeannette haar lezing met uit te leggen hoe zij in de digitale bestanden van Els de aanzet voor dit boek tegen was gekomen.

Terwijl Els de transportaktes, veel berichten uit de Curaçaosche Courant, belastinglijsten en onder andere ook testamenten al had bijeengebracht, kon coauteur Van Ditzhuijzen ter aanvulling steunen op haar persoonlijk onderzoek naar de ziekenverzorging en de artsen uit de negentiende eeuw en verdere berichten uit de Curaçaosche Courant. Hierdoor konden ook gegevens over toneel- en muziekuitvoeringen, sociëteiten, informatie over particuliere scholen en ook hotels en meer interessante historische feiten over het dagelijkse wel en wee van de bewoners worden toegevoegd. Aan de hand van foto's  maakte de spreekster onder andere duidelijk dat zij zich beperkt had tot het oorspronkelijke centrum zoals dat tot 1860 binnen de stadsmuren bestond en konden de aanwezigen zien hoe "reizende" fotografen, kunstenaars en bij voorbeeld "tandmeesters" in de krant bekend maakten dat zij tijdelijk hun diensten aanboden. Smakelijke details over de verkoop van schildpadsoep, vuurwerkrampen, bundels brandhout bij bakkerijen en citaten uit eigentijdse literatuur zorgden ervoor, dat de aanwezigen na afloop gretig gebruik maakten van de mogelijkheid om het boek zelf aan te schaffen.Maar niet voordat bestuurslid Helma Maduro-Molhuijsen Jeannette hartelijk had bedankt voor de interessante lezing en namens het bestuur een prachtig cadeau had aangeboden.  

Al met al weer een zeer geslaagde activiteit voor leden en introducés van de Vrienden.


 

Kaarten van Curaçao uit het Nationaal Archief in Nederland

Op 19 april werd er door het Bestuur een lezing georganiseerd in het auditorium van het Nationaal Archief op Scharloo. Spreker was de heer Gijs Boink die aan de hand van veel afbeeldingen vertelde over de kaarten van Curaçao in het Nationaal Archief van Nederland. 
Gijs-Boink
De heer Boink is senior medewerker collectiebeheer van het Nationaal Archief in Den Haag, Nederland. Daarnaast is hij gespecialiseerd in historisch archiefonderzoek, paleografie en in historische cartografie. Sedert 2011 is hij redactiemedewerker bij het tijdschrift Caert Thresoor. Momenteel verblijft hij op Curaçao in verband met de HBO opleiding aan de Archiefschool.


De spreker vertelde over het rijke bezit van kaarten in hun Archief en over de publicatie van een negental atlassen met belangrijke kaarten uit hun collectie; zeven van de VOC en twee van de WIC. Voor Curaçao zijn daarbij de twee atlassen van de WIC van belang: De Grote Atlas van de West-Indische Compagnie, deel I over de Oude WIC (1621-1674) en Idem, deel II over de tweede WIC (1674-1791). Aan de orde kwamen vragen als: Wat was de aanleiding om een kaart te gaan tekenen, door wie werd die kaart getekend en door wie werden de kaarten gedrukt en uitgegeven?
Gijs Boink wist aan de hand van de oude kaarten veel over ons eiland te vertellen en wees de aanwezigen op de vele details die op de kaarten staan, of gegevens die er juist niet op staan.

Atlas-WIC-2

Het Nationaal Archief in Den Haag en de drukkerij Asia Maior hebben beiden een exemplaar van de Grote Atlas van de West-Indische Compagnie aan het Nationaal Archief van Curaçao geschonken, zodat afbeeldingen van de kaarten nu ook op ons eiland bezichtigd kunnen worden.

Om vanuit huis naar kaarten van Curaçao te kijken is de onderzoeksgids op de website van het Nationaal Archief Nederland een goed startpunt:
http://www.gahetna.nl/vraagbaak/onderzoeksgids/kaarten-en-tekeningen
Vandaar uit kan men doorklikken naar de verschillende collecties, bijvoorbeeld de collectie Leupe of die van het Ministerie van Koloniën.

Na afloop was er gelegenheid om onder het genot van een drankje na te praten op de galerij.

 


Tropengraf

Het Bestuur van de Stichting organiseerde op 22 maart de vertoning van een documentaire, met toelichtingen door mevrouw Millicent Smeets-Muskus en de heer dr. Wim Rutgers. Deze presentatie vond plaats in de bovenzaal van het archief. Het Nationale Archief was bereid hiervoor voorzieningen te treffen, nadat bekend werd dat het auditorium niet voldeed aan het grote aantal reserveringen.

2017 tropengraf b

2017 tropengraf a

Na een korte introductie van de sprekers door de directeur van het Nationaal Archief, de heer Scriwanek, sprak onze Vriend mevrouw Smeets-Muskus over de ontstaansgeschiedenis van haar boek “Niemand wandelt ongestraft onder de Palmen”. Haar onderzoek naar het struisvogelpark "Albertina", op de aan het eind van de negentiende eeuw in bezit van de familie Lens zijnde plantage Choloma, beperkte zich niet alleen tot tijdsdocumenten zoals talrijke brieven uit familiebezit. Ook werd verteld welke bronnen er werden gebruikt en welke archieven daarvoor geraadpleegd zijn.
Dr. Wim Rutgers gaf daarna een toelichting welke stappen er verder nodig waren voor het onderzoek naar de plantage en haar bewoners en naar het economisch belang, wereldwijd destijds, van struisvogels en hun veren. De resultaten van het onderzoek werden in het hierboven genoemde boek gepubliceerd. Bovendien maakte hij duidelijk dat de titel van het boek verwijst naar een citaat van J.W. van Goethe: "Es wandelt niemand ungestraft unter Palmen, und die Gesinnungen ändern sich gewiß in einem Lande, wo Elefanten und Tiger zu Hause sind".

Aansluitend werd de documentaire “Tropengraf, een West-Indische overlevering” uit 1998 vertoond. Anna Abrahams maakte deze 55 minuten durende film over de tragische, nooit opgeloste, dood van de assistent Willem Lensfelt in 1913 op de plantage Choloma. Het publiek volgde deze documentaire net als een detective en probeerde voor zichzelf het raadsel van het motief en de dader op te lossen. De documentaire is in het Papiaments, Engels en Nederlands, met ondertiteling.

Na afloop was er gelegenheid om vragen te stellen aan mevrouw Smeets-Muskus en de heer Rutgers. Ook kon men een voorbeeld zien hoe vroeger struisvogelveren tot luxe hebbedingetjes verwerkt werden. Tevens was er gelegenheid om onder het genot van een drankje en hapje na te praten op het bordes.


 

Lezing door Felix de Rooy

lezingDeRooyOp 18 januari jl. vond de eerste lezing van dit jaar plaats.

Felix de Rooy had, ondanks zijn drukke programma, toch tijd vrijgemaakt om de Vrienden iets te vertellen over zijn werkwijze als curator bij het samenstellen van een tentoonstelling. Hiervoor had hij als voorbeeld vier grote tentoonstellingen gekozen waar hij de laatste jaren aan gewerkt heeft, t.w. de tentoonstelling ‘Wit over Zwart’, in het Tropenmuseum, 1989; ‘De erfenis van Slavernij’, Wereldmuseum Rotterdam, 2003; deze laatste tentoonstelling is ook in Suriname en op Curaçao geweest. Als nummer drie: de opzet en de inrichting van het Museum Savonet, 2010, en als laatste “100 Aña Isla Den Nos Bida ”, 2016, beiden op Curaçao.

De lezing werd begeleid door veel beeldmateriaal in een powerpoint presentatie zodat de aanwezigen voorbeelden van zijn werkwijze konden zien.  Hieruit bleek dat het visualiseren voor hem erg belangrijk is, bij een eerste kennismaking met de ruimte moet er al een ‘link’ zijn. En het werken met de natuurlijke elementen zoals zand, rode aarde en kokosnoten bij de eerste tentoonstelling. Gezien zijn achtergrond als filmregisseur zijn ook altijd veel  filmfragmenten in de vorm van interviews aanwezig, zoals bij de tentoonstelling ‘De erfenis van Slavernij’ waar veel gewerkt werd met de herinneringen die uit de orale geschiedenis naar voren kwamen. Ook bij de opzet van het Museum Savonet is ervoor gekozen de geschiedenis van het eiland, maar zeer specifiek die van de plantage Savonet, te laten zien d.m.v. interviews op films, foto’s en objecten. Als laatste de tentoonstelling “100 Jaar Isla” dat de geschiedenis van Curaçao laat zien van de periode vóór de komst van de raffinaderij, de diverse periodes van de CPIM, de Shell en tegenwoordig de PDVSA, maar ook de toekomst scenario’s.

 De lezing was goed bezocht en men genoot van een thema dat duidelijk iets afweek van de anders door de Vrienden georganiseerde meer historische thema's.


Een tocht door onze haven

Op donderdagochtend 24 november gingen de Vrienden van het Archief door de haven toeren. Zo konden we de ons welbekende plekken ook eens vanaf de waterkant zien.

2016 haventoerDe uitstekende gids was de heer Dimitri Cloose die ons de gehele vaart van informatie heeft voorzien. Hij is Commercial and Marketing Manager bij de Curacao Ports Authority (CPA) en voormalig directeur van het Maritiem Museum. De CPA is de beheerder van vijf havens van Curaçao: Bullenbaai, Sint  Michielsbaai, Willemstad, Caracasbaai en Fuikbaai. Onder de CPA valt ook de loodsdienst CPO en de sleepdienst KTK.

Voor Dimitri Cloose is niets onbekend wat met de havens en de maritieme geschiedenis van Curaçao te maken heeft en men kan zonder meer zeggen dat hij zeer uitgebreid over de haven en de werkgelegenheid door de industrieën kan vertellen. Aan het einde van de rondvaart kon hij nog moeiteloos doorgaan, maar we waren terug bij het vertrekpunt en de Emmabrug moest open.

Ons vertrekpunt was langs de Handelskade en we voeren met één van de ferry's, die normaal bij de geopende Emmabrug tussen Punda en Otrobanda heen en weer gaan. Het weer werkte mee: het bleef droog, de zon scheen af en toe en de wolken zorgden voor een mooie lucht. Door de organisatoren werden er onderweg krentenbollen uitgedeeld aan de 53 opvarenden, die van de tocht genoten. We voeren door de Annabaai, onder de Julianabrug door, langs het Havenkantoor en onderlangs Fort Nassau het Schottegat in naar de scrapyard bij de Baai van Versali, waar momenteel een enorme bak van de dokmaatschappij tot oud ijzer verwerkt wordt.

Vandaar ging het langs de Baai van Macola en de Koninklijke Marine via de containerhaven naar de dokmaatschappij. Vandaar voeren we in westelijke richting langs de diverse installaties van de raffinaderij naar de Manzanilla Baai om zo via de Bati Panja Baai weer de Annabaai in te varen. Dan langs het Loodskantoor aan de Motetwerf, om na de passage onder de Julianabrug weer aan de Handelskade terug te komen. Al met al een zeer geslaagde rondvaart.


Presentatie van een documentaire over joodse diaspore


Op 11 oktober organiseerde het Bestuur van de Stichting Vrienden van het Nationaal Archief de presentatie van een documentaire gemaakt door mevrouw Ieteke (Inchi) Witteveen en medewerkers, met als titel:

 “Diasporá hudiu na tur dos banda di laman ”
“Joodse Diaspora aan beide kanten van de zee”

Mevrouw drs. Witteveen, antropoloog, is momenteel directeur van IDA Sa, een instituut voor beheer van de hulpbronnen van de cultuur op Curaçao. Van mei 2001 tot 1 september 2011 was ze directeur van het NAAM, (het National Archeological Anthropological Memory Management Institute), onderzoeksjournalist en sociaal cultureel werker.

De documentaire heeft als doel om de lange, gezamenlijke geschiedenis van Curaçao en Coro, aan de overkant, waar met name de huidige generatie geen weet van heeft, visueel vast te leggen. De 35 minuten durende documentaire was in het Papiamentu en Spaans met ondertitels. Een Engelstalige versie is ook beschikbaar.

Mevrouw Witteveen gaf vóór het vertonen van de documentaire een korte toelichting hierover. Na de documentaire was er gelegenheid zijn om om nader in te gaan op de inhoud en om vragen te stellen aan mevrouw Witteveen.

Na afloop was er weer de gelegenheid om op de patio, onder het genot van een drankje, na te praten.

2016 Wittteveen

Excursie naar de raffinaderij

Op 31 mei was er in de ochtenduren voor een groep van 20 Vrienden van het Archief een rondleiding op het terrein van de raffinaderij.
Na verzamelen en registratie ging de groep met een bus van de Isla naar hun hoofdgebouw waar een bedrijfsfilm over de huidige raffinaderij werd vertoond. Daarna volgde een presentatie van de eigen milieudienst over hun activiteiten. Van de mogelijkheid om daarbij vragen te stellen werd goed gebruik gemaakt. Ook werden er monsters van grondstoffen en eindproducten getoond.
Na een korte pauze reed de bus over het terrein langs de verschillende installaties, waarbij onderweg echter niet kon uitgestapt kon worden, behalve bij het controlecentrum. Daar was er een uitgebreide uitleg hoe men van daaruit alle processen controleert en reguleert. Zo nodig maakt men via een portofoon contact met een medewerker bij de fabriek.
De rondrit vervolgde langs verschillende onderdelen zoals de BOO, Curoil, de zwavelberg, opslag- en werkplaatsen en ook langs de oude directeurswoning en de oude familiebegraafplaats op de voormalige plantage Asiento. Daar liggen onder andere Graaf Charles A. de Larrey (1770-1832) en zijn vrouw Petronella Coerman begraven.
Voor een tweede groep Vrienden was er op 2 juni gelegenheid om deze excursie te maken.

De groepsfoto was op de trap in het hoofdkantoor van de Isla raffinad2016 raffinaderijerij.

 

 

Ren, Janina, ren!

kaft

Op woensdag 11 mei 2016 werd een lezing gegeven door Jeannette van Ditzhuijzen en Marjan Brouwers over hun biografische roman “Ren, Janina, ren!”, welke gaat over de jeugd van Janina de Marchena–Katz.

Die jeugd speelde zich af in het vooroorlogse Polen, nu Oekraïne, met op de achtergrond de permanente dreiging van Hitler-Duitsland. Daarnaast was er veel onderzoek nodig naar de familie, Janina’s geboorteplaats en naar de jaren dertig en veertig in Polen en Duitsland. Het bleek dat Janina aan de ene kant heel gedetailleerde herinneringen had, maar over bepaalde feiten zoals leeftijden van haar familieleden niets wist. Dat moesten de auteurs dus allemaal gaan uitzoeken.

Door naspeuringen op internet, via literatuur, door contacten met familie in Amerika en met Joodse musea in Washington en Warschau wisten de auteurs veel zaken boven water te halen. Al gauw werd duidelijk dat het geheugen soms bepaalde feiten opslaat die niet corresponderen met de werkelijkheid. Af en toe werd het zoeken bemoeilijkt doordat familieleden hun naam hadden veranderd. Maar door goed te graven op internet vonden de auteurs geleidelijk aan steeds meer feiten, waaruit ze de jaartallen van andere gebeurtenissen konden destilleren.

Tijdens de lezing gaven zij een verslag van hun speurwerk naar Janina’s familie, haar geboortestreek Galicië en de omstandigheden welke zich tijdens die oorlogsjaren hebben voorgedaan. Zij lieten daarbij ook foto’s en documenten zien die niet in het boek staan. Verder vertelden zij over de keuzes die ze moesten maken: ‘welke feiten noemen we wel, en welke laten we liever weg. En waarom? Welke gebeurtenissen zijn echt gebeurd en wat hebben de auteurs verzonnen?’

Een zeer interessante en bijzondere lezing; bijzonder en emotioneel omdat op deze avond ook de hoofdpersoon van het boek aanwezig was.

dankwoord


Cultuur-historische sterrit rondom Willemstad

Op zondagochtend 29 november werd er door de Vrienden van het Archief een cultuur-historische auto-sterrit georganiseerd, met start en finish bij het gebouw van het Nationaal Archief op Scharloo.
De inschrijving kwam aanvankelijk langzaam op gang, misschien omdat op dezelfde ochtend ook de KLM-loop werd gehouden. De dag er voor was het eiland getroffen door zware onweersbuien en plaatselijke overstromingen, vooral op Banda Abao. Op de ochtend zelf was de lucht bewolkt en vielen er eerst nog enkele regendruppels, maar in de loop van die ochtend kwam de zon door en werd het een prachtige dag, die in niets op de vorige dag leek.
De deelnemers werden door de routebeschrijving langs een aantal standbeelden, monumenten en cultuur-historische plekken geleid. De vragen waren soms gemakkelijk op te lossen, soms erg lastig en ook werd er een beroep op parate kennis gedaan. Op een tweetal plaatsen, bij het Riffort en bij Zuikertuin, moest men de auto laten staan en te voet verder om vragen beantwoord te krijgen. Tegen twaalf uur kwamen de eerste auto's bij de finish aan en een half uur later was iedereen binnen.
Na de finish was er limonade en een beker soppi di carni met een broodje. Terwijl onder de tent de eigen ervaring met de goede antwoorden werd vergeleken, keken de juryleden de formulieren na en werd de uitslag, op basis van de minste strafpunten, berekend. Uiteindelijk was het beste resultaat voor de auto van de familie Kleist/Monsanto c.s.(zie foto), die daarmee de winnaar van deze sterrit werd, gevolgd door de groep Statia/Reijna c.s. en op de derde plaats de auto van Perquin/Claresa c.s. De prijzen bestonden uit cadeaubonnen.

sterrit 28winnaarsDe samensteller van de autosterrit, de heer Erwin Gibbes, kan voldaan terugkijken op deze zeer geslaagde activiteit.
Tevens werd door het bestuur van de gelegenheid gebruik gemaakt om Lilian, Vanessa en Daniela hartelijk te bedanken voor hun inzet en hulp bij alle activiteiten gedurende het afgelopen Vrienden-jaar, door deze 3 dames te verrassen met 'n presentje.

 

 


De stedenbouwkundige ontwikkeling van historisch Willemstad

Op 15 september was er in het auditorium van het Nationaal Archief een lezing door de heer Michael A. Newton met als onderwerp “De stedenbouwkundige ontwikkeling van historisch Willemstad.”

lezing Michael NewtonWe komen allemaal regelmatig in Punda of Otrobanda. Maar hebben we ons weleens afgevraagd hoe de oude stad is ontstaan? Hoe zag de St. Annabaai en omgeving er zo’n 5 eeuwen geleden uit?  Michael Newton schetste aan de hand van oude kaarten, tekeningen en foto’s een beeld van de stedelijke ontwikkeling van historisch Willemstad vanaf de 17e eeuw tot heden.

Er kwamen vele uitbreidingsplannen ter sprake, waarvan een deel wel en een deel nooit werd uirgevoerd. Of slechts ten dele, zoals de muur rondom het gebied dat nu als Wilhelminaplein bekend staat. Grote veranderingen in de twintigste eeuw waren het ontstaan van het Helfrichplein, het dempen van het Rifwater en stukken van het Waaigat en de aanleg van de op- en afritten van de Julianabrug.

M.A.Newton
Michael A. Newton studeerde Bouwkunde aan de Technische Universiteit Delft. Na afronding van zijn studie in 1987 kwam hij terug naar Curaçao waar hij vijf jaar werkte bij de DROV, vooral aan het opzetten van een monumentenbeleid voor het eiland. Sinds 1993 is hij als restauratie architect werkzaam bij de Stichting Monumentenfonds Curaçao. In januari 2015 richtte hij zijn eigen adviesbureau op: ‘Newton Heritage Consulting BV‘. In 1995 was hij medeoprichter van de Vrienden van het Archief.

Na afloop werd de spreker niet alleen voor deze lezing bedankt, maar ook voor de vele andere activiteiten, die stuk voor stuk werden genoemd, die hij in de afgelopen 20 jaar voor De Vrienden heeft verzorgd. Daarna was er weer gelegenheid om op de patio na te praten.


 

Dolf Henkes, doet de hemel open en wordt verduisterd

Op dinsdag 21 april 2015 werd een lezing gegeven door onze Vriend Rien te Hennepe met als titel “Dolf Henkes, doet de hemel open en wordt verduisterd”.

lezing Te Hennepe

In deze zeer interessante lezing werd ingegaan op het leven en de werken van Dolf Henkes. Henkes is op Curaçao vooral bekend van de wandschilderingen in de kapel van het Sint Elisabeth Hospitaal en in het oude stationsgebouw op Hato. Maar het blijkt dat hij tijdens zijn periode op Curaçao nog veel meer – prachtig - werk heeft gemaakt en ook op schilderijen die later zijn gemaakt komen de invloeden van Curaçao terug. Ook verschillende personen werden geportretteerd, zoals pater Hulshof en het echtpaar Kasteel. Het herdenkingsboek ter gelegenheid van 100 jaar Sint Elisabeth Gasthuis bevat een aantal prachtige prenten van hem.


Tijdens de lezing, met veel beeldmateriaal, zagen we hoe de eerste wandschilderingen in de kapel waren: bijzonder was het dat de Christusfiguur geschilderd was rond het kruisbeeld dat daar toen hing. Helaas moest Henkes deze muurschildering in 1977 wijzigen, omdat het houten kruisbeeld volledig door termieten was vernield. Maar ook andere kunstenaars die in die periode aan het werk waren werden genoemd. Zoals Lou Asperslagh die de glas-in-lood ramen in de kapel van het ziekenhuis heeft vervaardigd en Joep Nicolas die het glas-in-lood raam boven in de hal heeft gemaakt, maar ook de prachtige granieten vloer in deze hal werd door hem ontworpen.
De aanwezigen hebben kunnen genieten van een fijne lezing met mooie beelden.


 

De vele gezichten van de Handelskade

 

Op 3 maart hield de curator van het Punda museum, de heer Jorge Miguel Cuartas de Marchena de Chumaceiro, een diapresentatie in het auditorium van het Nationaal Archief. Deze avond werd door onze stichting georganiseerd voor Vrienden en genodigden en trok een volle zaal.

lezing over de Handelskade Curacao

Na de succesvolle tentoonstelling 'La Boutique del Caribe' in juli 2014 in Landhuis Bloempot, heeft de heer Cuartas de Marchena de tentoonstelling verplaatst naar het “Punda Museum” op het Gomezplein.

Op deze avond gaf hij uitleg over het Museum en de doelstellingen van de Stichting “Punda Then and Now”. Na deze introductie volgde de diapresentatie en informatie over de panden die sinds 1900 aan de Handelskade hebben gestaan en welke in de loop der jaren zijn vernieuwd. Aan de hand van vergelijkende beelden kon per pand het verschil tussen toen en nu worden gezien. Van de panden zoals die in 1900 aanwezig waren zijn slechts enkelen vrijwel ongewijzigd gebleven. De meesten werden in de twintigste eeuw ofwel gesloopt en door nieuwbouw vervangen ofwel rigoreus verbouwd.
Tijdens en na de presentatie werden er vele vragen gesteld en kwam er aanvullende informatie uit de zaal.

Na afloop was er op de galerij ruime gelegenheid om na te praten onder het genot van een drankje.